- Oliwka, co robiłaś dzisiaj w przedszkolu?
- Modliłam się.
-Oliwia, chodź! Malujemy!
- Nie chcę! (płacz)
Wiele lat minęło od tych czasów. Czasów, w których płakałam, nie miałam przyjaciół czy bawiłam się z nianią. Wiele lat minęło od pierwszego dnia w którym poszłam do innego przedszkola, poznałam przyjaciół czy się zakochałam. Jednak tak nie wiele minęło, żebym zrozumiała, że to nie to. To - o czym tak zawsze marzyłam. Tylko to - czego oczekiwała mama. Przyjaciół mam - tylko czy tak wiernych, empatycznych i pomocnych jak sobie wyobrażałam. Głupie gadanie. Nawet nie w połowie! Jednak co tu płakać! 2 lata były okej, miałam Alę. Jednak i jej przestało widocznie się to podobać. Nie winię jej, rozumiem. Człowiek to tylko człowiek. Nie pamiętam więc czasów do, których wolałabym wrócić (pamiętam jednego chłopca) który mnie bił (śmieszne, że go pamiętam). Pamiętam jedna jedyną koleżankę którą...uwielbiałam! I pamiętam Gabrysię - z przedszkola. To była moja druga najlepsza przyjaciółka. Później była Ala. Ale skoro ona ma mnie już dość to chyba wcale nie była nawet 3. Także to zostawiam z głowy. A teraz? Mam przyjaciół, idę do gimnazjum i...pierdolę! Nie obchodzi mnie, która klasa! Dziękuję, Ala! Pokazałaś, że mam dość! Najlepiej w ogóle inna szkoła. Może bym poszła gdyby nie mama, która kategorycznie mówi...NIE! Także kim jestem? Chamską, wulgarną, pomocną, wrażliwą, pomysłową i na pewno inną dziewczyną. Teraz ja jestem ważna i to się dla mnie liczy. Kiedyś znajdę przyjaciółkę - albo nie. I wtedy powiem ,,jestem szczęśliwa" - albo nie. I uśmiechnę się - albo nie. Bo będę szczęśliwa - albo nie. Teraz patrzę na okno i piszę. Dostałam snapa! o! Ehhh...net słaby. A, właśnie! Mam okulary! Ja głupia zapomniałam...
MAM OKULARY!
,,Ten dzień znowu wkurzający! Weekend majowy się zaczyna. Fiuuu! Niech popada deszcz. Gożej nie będzie(...)''
C.D.N
Wróciłam i czekam, czekam na komentarze. Czekam na opisy kim WY jesteście. Oraz...czekam na to, aż się was trochę zapełni.By powstał...KONKURS! Z prawdziwymi nagrodami! To chyba tyle, do zobaczenia! :))
Mufffinka, Uszatka, Mienta, Oliwia.
No witam Mufffinie, jak to dobrze znów cię czytać :)
OdpowiedzUsuńJa już w gimnazjum jestem i nie jest aż tak źle. Moje oczekiwania zostały spełnione, klasa najlepsza na świecie i znajomi, z którymi mogę porozmawiać o wszystkim. W ostatnie wakacje mój punkt widzenia zmienił się diametralnie i postanowiłam mieć wszystko gdzieś. Podziałało :)
Staram się patrzeć na świat optymistycznie.
Mam nadzieję, że u ciebie będzie wszystko dobrze :)
Pozdrawiam!
PS: Po przeczytaniu tego posta nawabiłam się kompleksów. Genialnie piszesz, tak szczerze i w ogóle :)
Zapraszam na moje dwa blogi!
Melancholijna, wiecznie zamyślona...Dusza artystki. Wrażliwa. Budująca swoją siłę. Z zewnątrz... cicha, spokojna. Przy dobrych znajomych szalona, żyjąca chwilą, rozgadana. Sama, bądź w internecie-prawdziwa. Chociaż? Czy na pewno? Czasem udaję nawet przed sobą, ale teraz chyba jestem szczęśliwa. Mam kogoś, kogo mogę uznać za przyjaciół i jestem mieszanką wszystkich siebie, taką, jaką lubię i w jakiej czuję się prawdziwa. Realistka optymistka-to ja.
OdpowiedzUsuńpannanikt001.blogspot.com
Muffin, ty żyjesz ojeju! Faktycznie, zmieniłaś się odkąd ostatni raz czytałam twojego bloga... I dobrze! Pieprz ludzi, oni nie są nic warci, a twoim najlepszym przyjacielem, który nigdy cie nie zdradzi jesteś ty sama. Sprawdzone info XD
OdpowiedzUsuńNie będę się opisywać, bo jestem egoistką i nie zmiescilabym się w limicie komentarza.
Czekałam aż w końcu się chociaż trochę otworzysz.. :)
OdpowiedzUsuńJejku, jejku! Powróciła! Oczy mi się szklą, Haha:)) życzę powodzenia, bo gimnazjum jest ekstra. Nowy rozdział w życiu. Możesz stać sie kimś innym. Nowy styl, fryzura, poglądy. Wiec bardzo fajne:)
OdpowiedzUsuńPaulinkaLOVE